اردﺷﯿﺮ شیری؛ ﺻﺒﺮﯾﻪ ﺧﻠﺪ ﺷﺮﻓﯽ؛ ﻣﻬﺪی دﻫﻘﺎﻧﯽ؛ علی یاسینی
دوره 3، شماره 3 (پیاپی 11) ، شهریور 1394، ، صفحه 107-128
چکیده
منابع انسانی دردنیای امروز،بهترین مزیت رقابتی هرسازمان تلقی میشود وانسان بیش از هرزمان دیگری درنظریه سازمانها اهمیت یافته است.نیروی انسانی به همان اندازه که میتواند سازمانها را در رقابت یاری دهد، ممکن است مانعی جدی بر سر راه سازمان باشد؛ در نتیجه هدف از این پژوهش مطالعه و بررسی ارتباط بین خودشیفتگی مدیران و رفتارهای منافقانه ...
بیشتر
منابع انسانی دردنیای امروز،بهترین مزیت رقابتی هرسازمان تلقی میشود وانسان بیش از هرزمان دیگری درنظریه سازمانها اهمیت یافته است.نیروی انسانی به همان اندازه که میتواند سازمانها را در رقابت یاری دهد، ممکن است مانعی جدی بر سر راه سازمان باشد؛ در نتیجه هدف از این پژوهش مطالعه و بررسی ارتباط بین خودشیفتگی مدیران و رفتارهای منافقانه با نقش میانجی رفتارهای ماکیاولیگری مدیران در سازمانهای دولتی شهر کرمانشاه است. حجم جامعهی مورد مطالعه 4588 نفر بودند که 355 نفر با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای تصادفی ساده و فرمول کوکران به عنوان نمونهی آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی صوری آن مورد تأیید اساتید و نخبگان قرار گرفت. برای پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. پژوهش حاضر بر اساس هدف پژوهش کاربردی و همچنین بر اساس چگونگی به دست آوردن دادههای مورد نیاز، از نوع پژوهشهای توصیفی و همبستگی است. برای تجزیهوتحلیل دادههای پرسشنامه از آزمونهای همبستگی و مدل معادلات ساختاری، موجود در بستههای نرمافزاری اس پی اس اس و لیزرل استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که خودشیفتگی مدیران بر رفتارهای ماکیاولیگری دارای اثر مستقیم و معنا داری برابر با 0.74 است و همچنین خودشیفتگی نیز دارای اثر مستقیم معناداری برابر با 0.87 بر رفتار منافقانه میباشد. رفتارماکیاولیگری نیز بر رفتار منافقانه دارای اثر مستقیم و معنا داری برابر با 0.66 است؛ پس میانجی بودن رفتار ماکیاولیگری در ارتباط بین خودشیفتگی مدیران و رفتار منافقانه مدیران نیز تأیید میشود.