اسماعیل کاکه برایی؛ منصور ایراندوست؛ جمال ادهمی؛ رضا صالحی
چکیده
افکار و احساسات کارکنان که از آن بهعنوان انرژی کارکنان یاد میشود نقش مهمی در شکل دادن به عملکرد کارمندان در محیط کار دارند. ازاینرو این مفهوم به هدفی جدید درزمینة دانش سازمانی تبدیل شده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف طراحی الگویی برای بازسازی معنایی انرژی کارکنان در سازمانهای دولتی انجام شد. روش پژوهش بهعنوان نظریه دادهبنیاد ...
بیشتر
افکار و احساسات کارکنان که از آن بهعنوان انرژی کارکنان یاد میشود نقش مهمی در شکل دادن به عملکرد کارمندان در محیط کار دارند. ازاینرو این مفهوم به هدفی جدید درزمینة دانش سازمانی تبدیل شده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف طراحی الگویی برای بازسازی معنایی انرژی کارکنان در سازمانهای دولتی انجام شد. روش پژوهش بهعنوان نظریه دادهبنیاد اتخاذ شد که در آن شناسهگذاری باز، محوری و انتخابی براساس رویکرد اشتراوس و کوربین انجام شد. دادهها از مصاحبههای نیمه ساختاریافته جمعآوری شد. با استفاده از نمونهگیری هدفمند، شرکتکنندگان شامل 20 نفر از کارشناسان و مدیران سازمانهای دولتی بودند و مصاحبهها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. دادههای به دست آمده در قالب 283 شناسه اولیه، 97 مفهوم اساسی، 18 طبقه فرعی و 6 طبقه اصلی استخراج شد. تجزیهوتحلیل این پژوهش نشان داد که پدیده اصلی یعنی انرژی کارکنان در فرایندی از شرایط علّی (ویژگیهای روانشناختی، سبک زندگی سالم، ژنتیک، ارتباطات اثربخش، سبک رهبری مدیریتی، ویژگیهای شغلی، کیفیت زندگی کاری)؛ شرایط زمینهای (پویایی نظام اقتصادی، پویایی نظام سیاسی، پویایی نظام اجتماعی، پویایی نظام فرهنگی، تحولات فناوری)؛ شرایط مداخلهگر (سن، جنسیت، تحصیلات، سابقه کار، نوع استخدام)؛ راهبردها (توسعه روانی، بهبود سلامت، توسعه شبکه اجتماعی) و پیامدها (ابزاری، غایی) شناسایی شد.
علی اصغری صارم؛ حسن دانایی فرد؛ آرین قلی پور؛ علی اصغر فانی
دوره 2، شماره 1 (پیاپی 5) ، دی 1392، ، صفحه 135-161
چکیده
روششناسی «فن وقایع حساس» با وجود قدمت بیش از نیم قرن، هنوز در ایران ناشناخته بوده و در بیشتر کتابهای روش پژوهش از این روششناسی سخنی به میان نیامده است. با وجود ابداع روششناسیِ «فن وقایع حساس» در دوره تسلط اثباتگرایی بر علمالاجتماع، این روششناسی در سالهای اخیر و در حوزه پژوهشهای کیفی و پارادایمهای ...
بیشتر
روششناسی «فن وقایع حساس» با وجود قدمت بیش از نیم قرن، هنوز در ایران ناشناخته بوده و در بیشتر کتابهای روش پژوهش از این روششناسی سخنی به میان نیامده است. با وجود ابداع روششناسیِ «فن وقایع حساس» در دوره تسلط اثباتگرایی بر علمالاجتماع، این روششناسی در سالهای اخیر و در حوزه پژوهشهای کیفی و پارادایمهای تفسیری و ساختگرایی با اقبال قابلتوجهی روبرو شده است. مقاله حاضر در تلاش است با واکاوی مبانی تاریخی- فلسفی این روششناسی، پژوهشگران کشورمان را با آن آشنا کرده و سپس با تشریح اسلوب اجرایی پژوهش وقایع حساس در حوزه علمالاجتماع، آنها را به انجام پژوهشهایی با این شیوه پژوهشی ترغیب کند. در این مقاله جایگاه پارادایمی این روششناسی، سیر تطور، شیوه انجام پژوهش با این روششناسی و چگونگی تعیین مؤثقبودن و پایایی نتایج بهدست آمده از آن مورد بحث قرار میگیرد. مقاله حاضر با بیان مزیتها و انتقادات مترتب بر این روششناسی به پایان میرسد.