با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت دولتی ایران و انجمن مدیریت رفتار سازمانی

نوع مقاله : علی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گروه مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبائی (ره)

2 عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگه علامه طباطبائی (ره)

3 عضو هیئت علمی گروه مدیریت دولتی دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی (ره)

چکیده

پژوهش حاضر که به منظور طراحی الگوی مدیریت عملکرد در بخش دولتی کشور در دو فاز طراحی و ارزیابی مدل اجرا شده است، بر اساس هدف پژوهشی بنیادی و با رویکردی ترکیبی است. در این بخش با انجام مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و عمیق با نمونه ای 11 نفره از خبرگان و تحلیل تم مصاحبه های انجام شده آنان، مدل به شیوه کیفی طراحی شد. نمونه آماری بخش کیفی این تحقیق بر حسب اشباع نظری انتخاب شده و براساس روش نمونه‌گیری انتخابی هدفمند می‌باشد. داده‌های گردآوری شده در این بخش با استفاده از نرم افزار Amos تحلیل و مولفه‌های اکتشافی مدل از طریق تحلیل عاملی تاییدی، تایید شد. در مرحله کمی نیز برای ارزیابی مدل 60 نفر از مدیران و کارشناسان خبره وزارتی و ستادی دفاتر ارزیابی عملکرد 20 وزارتخانه و سازمان ملی و 31 واحد استانی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی سابق بدون نمونه گیری، مدل را از طریق پنج شاخص سادگی، کاربردی بودن، جامعیت، صحت و نوآوری با استفاده از پرسشنامه‌ استانداردی که روایی و پایایی آن تائید شد، مورد ارزیابی قرار دادند. بر اساس یافته‌های این تحقیق، دسترسی به مدل مطلوبی که بتواند تمام ابعاد و الزامات مدیریت عملکرد در بخش دولتی را حول محور سیاست‌ها و خط‌مشی‌ها و با تفکیک نقش هریک از بازیگران موثر پوشش دهد، مستلزم توجه به نقش هر بازیگران و فعالیت های آنها؛ در کنار تعیین خروجی‌ها یا نتایج آنی؛ واسطه‌ای، نهایی و در نهایت نتایج استراتژیک عمل هر بازیگر در ضمن توجه به اجزاء و روابط بین این بخش‌ها است

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Designing a government performance model based on the roles of each of the effective actors

نویسنده [English]

  • fattah sharifzadeh 2

چکیده [English]

The present study was designed to design a model of performance management in the public sector of the country in two phases of design and evaluation of the model. In this section, the model was designed in a qualitative manner by carrying out semi-structured and in-depth interviews with a sample of 11 experts and analyzing the themes of their interviews. The sample of the qualitative section of this research is selected in terms of theoretical saturation and is targeted by selective sampling method. The data collected in this section was confirmed using Amos software analysis and exploratory components of the model through confirmatory factor analysis. In the quantitative stage, 60 managers and expert experts of performance appraisal offices were selected by 20 ministries and national organizations and 31 provincial units of the organization of management and planning without sampling. The model was evaluated through five indexes of simplicity and ease of use, applicability, completeness, accuracy, innovation by using a standard questionnaire whose validity and reliability were confirmed. According to the findings of this research, access to an optimal model that can cover all aspects and requirements of public sector performance management around the policies and with the separation of the role of each of the effective actors. This should be done with consideration of the role of each actor and their activities. ; Besides determining outcomes or immediate results, mediation and, ultimately, the strategic outcomes of each actor while paying attention to the components and relationships between these sectors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Performance Management
  • Public sector
  • Public Policy
  • Effective Actors
Bao, G., Wang, Xuejun,  L. & Gary, L. (2012). “Beyond New Public Governance: A Value-Based Global Framework for Performance Management”. Governance, and Leadership, Administration & Society, 45(4), 443-467.
Bouckaert, G. & Halligan, J. (2008). Managing Performance: International Comparisons. London: Routledge
Cheung, A.B. (2013). “The politics of administrative reforms in Asia: paradigms and legacies, path and diversities”. International Journal of Policy, Administration, and Institutions, 18(2), 257-282.
Favoreu, C., Carassus, D., Gardey, D. & Maurel, C. (2015).  “Performance management in the local public sector in France: an administrative rather than a political model”. International Review of Administrative Sciences, 81(4), 672-693.
Fryer, K., Antony, J. & Ogden, Susan (2009). “Performance management in the public sector”. International Journal of Public Sector Management, 22)6(, 478-498.
Heinrich,  C. J. & Marschke,  G. (2012). “Incentives and Their Dynamics in Public Sector Performance Management Systems”. Journal of Policy Analysis and Management, 2) 1(, 183-208.
Hong, K.& Kim, P. S. (2014).  “major constraints and possible solutions for performance management in korea”. Public Management Review, 15(8), 1137-1153.
Hope Sru, K. R. (2014). “Performance contracting as a performance management tool in the public sector in Kenya: Lessons of learning”. Teaching Public Administration, 31(2), 204-217.
Jalaludin, D. & Siti-Nabiha, A.K. (2013). “Outcome based indicators in the Malaysian Public”. Sector 2nd Asian- America- Africa-Australia Public Finance Management Conference, Jakarta.
Kugonza, S. & Namara, R.B. & Lwanga, M. (2012). “Dynamics of public sector performance measurement in Uganda”. Paper presented at 2012 IASIA Annual Conference, Bangkok, Thailand, July2012, 6-21.
Lee Rhodes, M., Biondi, L., Ricardo, G., Ana I., Melo.,  Frank,  O., Gemma, P.L. Andrea, R. & Wayhu, S. (2013). “Current state of public sector performance management in seven selected countries”. International Journal of Productivity and Performance Management, 61(3), 235-271
Peters B. Guy (2015). “Policy capacity in public administration”.  Policy and Society 34 (20), 219-228.
Pollitt, C. (2013). “The logics of performance management, Evaluation”. Financial Accountability and Management, 19(4), 346-363.
Sotirakou, T. & Zeppou, M. (2014). “Utilizing performance  measurement to modernize the Greek public sector”. Management Decision, 44(9),102-128
Sun, R., Gregg, G. & Ryzin, Van (2014). “Are Performance Management Practices Associated With Better Outcomes? Empirical Evidence From New York Public Schools”. American Review of Public Administration, 44(3),324-338.
Van Sluis, A., Cachet, L. & Ringeling, A. (2008). “Results-based agreements for the police in the The Netherlands”. Policing: An International Journal of Police Strategies and Management, 31)3(, 415-34.