با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت دولتی ایران و انجمن مدیریت رفتار سازمانی

نوع مقاله : اکتشافی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت منابع انسانی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.

2 استاد، گروه مدیریت دولتی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.

3 استادیار، گروه مدیریت دولتی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایران.

چکیده

پژوهش‌های علمی دربارة مدیریت دانش بیشتر بر روی فرایند خلق دانش، استفاده و نیز انتقال آن متمرکز شده‌اند، اما توجه کمی بر روی فرایند فراموش‌کردن دانش صورت گرفته است. این در حالی است که در محیط پویای امروزی همه سازمان‌ها نیازمند تغییر و بازنگری و در بیشتر موارد کنار نهادن روش‌های قدیمی انجام کار هستند. در این مقاله سعی شده با روش تحلیل محتوا و مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته از مدیران شهرداری قم و جمعی از نخبگان دانشگاهی درزمینة یادگیری سازمانی و مدیریت دانش، مدل جامعی از عوامل مؤثر، سازوکارها و پیامدهای فراموشی سازمانی هدفمند ارائه شود. عوامل مؤثر بر فراموشی سازمانی هدفمند در سه گروه عوامل فردی، عوامل سازمانی و عوامل محیطی طبقه‌بندی شدند که ضمن اشتراکات با سایر تحقیقات گذشته، برخی عوامل به خصوص در حوزة فردی و محیطی و استراتژیک برای نخستین بار در حوزة فراموشی مطرح شده است. مجموعه اقدامات اجرای فراموشی هدفمند به‌علاوه نشانه‌ها و علائم حضور این پدیده در سازمان جهت سهولت سنجش آن در گام دوم و درنهایت پیامدهای اجرای فراموشی هدفمند ارائه شده است. این پیامدها در رابطه با افراد، سازمان و ارباب‌رجوع دسته‌بندی‌ شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Designing Model for Purposeful Organizational Forgetting, Case of Study Qom Municipality

نویسندگان [English]

  • fateme bahadori Jahromi 1
  • Hasan Zareie Matin 2
  • Mohammad hossein Rahmati 3
  • Hosein Akhavan Alavi 3

1 Ph.D Candidate, Department of Human Resource Management, University of Tehran, Farabi campus, Qom, Iran.

2 Professor, Department of public Administration, University of Tehran, Farabi Campus, Qom, Iran.

3 Assistant Professor, Department of public Administration, University of Tehran, Farabi Campus, Qom, Iran.

چکیده [English]

Scientific researches carried out on knowledge management have been more focused on the process of creating, sharing, and using the knowledge of organizations; however, little attention has been paid to “forgetting”. While in today’s dynamic environment, all organizations need to change, revise, and in most cases, discard the old methods of doing their work. This article attempted to present a comprehensive model of effective factors, mechanisms, and the consequences of organizational forgetting, applying content analysis and conducting semi-structured interviews with the managers of the city hall of “Qom City” and a number of academic elites in organizational learning and knowledge management. The effective factors of intentional organizational forgetting have been divided into three categories of individual, organizational, and environmental. Although these categories have some commonalities with the previous other researches, some factors in individual, environmental, and strategic forgetting have been studied for the first time in this regard. All the measures taken in performing intentional forgetting, and signs of the existence of this phenomena in the organization have been provided in order to facilitate their assessment in the second step and the final consequences of performing intentional forgetting. The consequences have also been categorized according to individuals, organizations, and clients.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Knowledge
  • Organizational Forgetting
  • Purposeful Forgetting
  • knowledge Management
  • Unlearning
اخوان، پیمان؛ باقرزاده، مهدی و شادپور، پژمان )1390).  «تحلیل فرایند فراموشی فعال دانش‌های کهنه و قدیمی:  بیمارستان شهید هاشمی نژاد». پژوهش‌های مدیریت در ایران، 16(2)، 1-18.
تهوری، زهرا (1391). «دورکاری در سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه ملی کتابداری و سازماندهی اطلاعات، شماره 92 ، 74-93.
حاجی عزیزی، نادیا؛ دخت‎عصمتی، محدثه و مرادی، شیما (1388). «فراموشی سازمانی: رویکردی نوین در مدیریت دانش». علوم و فناوری اطلاعات، 25(2)، 317-331.
حسینی، یعقوب و مغدانی، رضا (1392). «اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر فراموشی سازمانی: استفاده از مدل تحلیل شبکه‌ای فازی با رویکرد برنامه‌ریزی غیرخطی». پژوهشنامه مدیریت اجرایی، 5(9)، 12-36.
زارعی متین، حسن (1391). مدیریت منابع انسانی. قم: مؤسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزة علمیه قم).
صادقیان، رحمت‌اله؛ یعقوبی، نور محمد و اعزازی، محمد اسماعیل (1391). «بررسی رابطة فراموشی سازمانی هدفمند و چابکی سازمانی». پژوهش­­های مدیریت عمومی، 5(17)، 103-120.
مشبکی، اصغر و ربیعه، مسعود (1388). «فراموشی سازمانی هدفمند (استراتژیک): اکسیر رقابت‌پذیری در سازمان». فصلنامه مدرس علوم انسانی، 13(4)، 193- 218.
Ale, M., Toledo, C., Chiotti, O.&  Galli, M. (2014). “A conceptual model and technological support for organizational knowledge management”. Science of Computer Programming, In Press, Corrected Proof, Available online 11 January 2014.
Akgün, A. E., Byrne, J. C., Lynn, G. S. & Keskin, H. (2007). “Organizational unlearning as changes in beliefs and routines in organizations”. Journal of Organizational Change Management, 20(6), 794-812.
Argote, L. (1999). Organizational Learning: Creating, Retaining and Transferring Knowledge. Norwell, MA: Kluwer.
Arling, P. & Chun, M. W. S. (2011). “Facilitating new knowledge creation and obtaining KM maturity”. Journal of knowledge management, 15(2), 231-250.
Azmi, F. T. (2005). Managing change through organizational unlearning: strategic building blocks. in Haque, M. I. (Ed.), Strategic Human Resource Management: Emerging Dimensions and Trends. Excel Books, New Delhi.
Blaschke, S. & Schoeneborn, D. (2006). “The Forgotten Function of Forgetting:Revisiting Exploration and Exploitation in Organizational Learning”. Sozial Systeme, 12 (1), 100-120.
Carmonat, S. & Casanova, P. (1993). “organizational forgetting and information systems”. Scand J. Mgmi, 9.(1),.29-44.
Casey, A. J., & Olivera, Fe. (2011). “Reflections on Organizational Memory and Forgetting”. Journal of Management Inquiry, 305.
Cegarra-Navarro, J. G. & Dewhurst, F. W. ( 2006). “Linking shared organizational context and relational capital through unlearning: An initial empirical investigation in SMEs.” Learning Organization, 13, 49-62.
Chen, Y. & Huang, H. (2012). “Knowledge management fit and its implications for business performance: A profile deviation analysis”. Knowledge-Based Systems, doi:10.1016/j.knosys.2011.11.012
Dodgson, M. (1993). “Organizational learning: a review of some literatures”. Organization Studies, 14 (3), 375-94.
Donate, M. & Sanchez, de P. (2015). T”he role of knowledge-oriented leadership in knowledge management practices and innovation”. Journal of Business Research, 68, 360-370.
Easterby, S. & Lyles, M. A. (2011). “In Praise of Organizational Forgetting”. Journal of Management Inquiry, 20(3), 311- 316.
Fernandez, V. & Sune, A, (2009). “Organizational Forgetting and its Causes: an Empirical Research”. Journal of organizational change management, 22(6), 620-634.
Hall, R. & Andriani, P.( 2002). “Managing Knowledge for Innovation”. Long Range Planning, 35(4), 29-48.
Hedberg, B. ( 1981). How organizations learn and unlearn, In P. C. Nystrom, & W. H. Starbuck (Eds.), Handbook of Organizational Design, New York: Oxford University Press.
Herman, M. E. (2009). Exploring knowledge Loss in the contact center. Dissertation submitted for the degree of doctor of philosophy, Walden university.
Holan, P. M. (2011 b). Agency in Voluntary Organizational Forgetting. Journal of Management Inquiry, 20(3),317-322.
 Holan, M. De & Phillips, N. (2004). “Remembrance of Things Past? The Dynamics of Organizational Forgetting”. Management Science, 45(2), 1603 - 1613.
Holan, M. De., Phillips, N. & Lawrence, T. B. (2004). “ManagingOrganizational Forgetting”. MIT Sloan Management Review, 45(2), 44 -51.
KuT. H. (2011). “How to improve organizational performance through learning and knowledge?”. International Journal of Manpower,  32 (5).
Lin, Ch., Wu, J. C. & Yen, D., (2012). “Exploring barriers to knowledge flow at different knowledge management maturity stages”. Information & Management, 49, 10-23.
Lupton, P.& Haynes, B. (2000). “Teleworking- the perception reality gap. Facilities, 18(7/8), 323-327.
Lyles, M. A. (2001). Learning among joint venture-sophisticated firms. in Contractor, F. and Lorange, P. (Eds), Cooperative Strategies in International Business, D.C. Heath, Lexington, MA.   
Martensson, M. (2000). “A critical review of knowledge management as a managemant tool”. Journal of Knowledge Management, 4(3), 204-216.
Miller, D. (1996). “A preliminary typology of organizational learning: synthesizing the literature”. Journal of Management, 22 (3), 485-505.     
Miller, K. D. & Martignoni, D. (2016). “Organizational learning with forgetting: Reconsidering the exploration–exploitation tradeoff”. Strategic Organization, 14(1), 53-72.
Navarro, J. G. C. & Moya, B. R. (2005). “Business performance management and unlearning process”. Knowledge and process management, 12(3), 161-170.
Nystrom, P. C. & Starbuck, W. H. (1984).  “To Avoid Organizational Crises”. Unlearn, Organizational Dynamics, 12(4), 53-65.
Ogiela, L. (2015). “Advanced techniques for knowledge management and access tostrategic information”. International Journal of Information Management, 35, 154–159.
Prahalad, C. K. & Bettis, R. A. (1986). “The dominant logic: A new linkage between diversity and performance.” Strategic Management Journal, 7(6), 485-501.
Rezazade Mehrizi, M.H. & Bontis, N. ( 2009). “A cluster analysis of the KM field.” Management Decision, 47(9). DOI: 10.1108/00251740910960123.
Sinkula, J. M. (2002), “market-based success, organizational routines, and unlearning”. Journal of Business & Industrial marketing, 17(4), 253- 269.
Starbuck, W. H. (1996). “Unlearning Ineffective or Obsolete Technologies”. International Journal of Technology Management, 11, 725-737.
Tsang, E.W.K. (2008). “Transferring knowledge to acquisition joint ventures: an organizational unlearning perspective.” Management Learning, 39, 5-20.
Tsang, E. W. K. & Zahra, S. A.( 2008). “Organizational unlearning.” Human Relations, 61, (10), 1435-1462.
Zeng, J. & Chen, CH. (2010). “The Relationship between Intentional Organizational Forgetting and Organizational Innovation: The Mediating Effect of Organizational Learning Capability”. School of Business Administration South China, University of Technology Guangzhou, China.
Zhao, J., Ordonez de Pablos, P. & Qi, Z. (2012). “Enterprise knowledge management model based on China’s practice and case study”. Computers in Human Behavior, 28, 324-330.