استونر، جیمز ای اف؛ فری من، آر ادوارد و گیلبرت، دانیل آر. (1379). مدیریت (ترجمه علی پارساییان و سید محمد اعرابی)، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
پورعزت، علیاصغر؛ قلیپور، آرین؛ حیدری، الهام؛ ندیرخانلو، سمیرا و سعیدینژاد، مجید (1391). شناسایی عوامل مؤثر و پیامدهای رفتارهای غیردانشگاهی در میان استادان دانشگاه، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، سال هفتم، شماره دوم، 14-1.
پویا، علیرضا؛ اسلامی، قاسم و طباطبایی، حسنیه (1391). نوعشناسی علل پدیده پافشاری بر تصمیمات در بخش دولتی، بهبود مدیریت، سال ششم، شماره اول، 31-55.
دفت، ریچارد ال (1387) .عصر جدید مدیریت (ترجمه طاهره فیضی و سرلک، محمدعلی)، تهران:گستره.
رسولی، رضا؛ آذر، عادل و پاپیان، ناهید (1395). مفاهیم مؤثر بر دانش‌بنیان شدن رسانه ملی، فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی، سال سوم، شماره 14، 95-65.
رضاییان، علی (1380). مبانی سازمان و مدیریت، تهران: سمت.
مؤمنی، منصور و فعال‌قیومی، علی (1389) .تحلیلهای آماری با استفاده از SPSS، مؤلف، تهران.
هچ، ماریجو (1385) .تئوری سازمان: مدرن، نمادین و تفسیری پست‌مدرن، (ترجمه حسن دانایی‌فرد)، تهران: نشر افکار.
هومن، حیدرعلی (1380). تحلیل داده‌های چند متغیّری در پژوهش رفتاری، تهران: نشر پارسا.
Atkinson, T. N. & Gilleland, D. S. (2006). The Scope of Social Responsibility in the University Research Environment. Research Management Review, 15(2), 1-8.
Beauchamp, T. L. & Childress, J. F. (1994). Principles of Biomedical Ethics. New York: Oxford University Press.
Cameron, K. S. (2003). Organizational virtuousness and performance, In Positive Organizational Scholarship. KS Cameron, JE Dutton and RE Quinn (eds.), San Francisco: Berrett-Koehler.
Cameron, K. S. (2010). Five keys to flourishing in trying times. Leader to Leader, 55, 45–51.
Cameron, K. S. (2011). Responsible leadership as virtuous leadership. Journal of Business Ethics, 98, 25-35, DOI: 10.1007/s10551-011-1023-6.
Cameron, K. S., Bright, D. & Caza, A. (2004). Exploring the relationships between organizational virtuousness and performance. American Beharioral scientist, 47, 766-790.
Cameron, K. S. & Winn, B. (2012). Virtuousness in organizations. In K. S. Cameron and G. M. Spreitzer (Eds.). Oxford handbook of positive organizational scholarship, New York: Oxford University Press.
Comte-Sponville, A. (2001). A small treatise of the great virtues. New York: Metropolitan Books.
Corder, G. W. & Foreman, D. I. (2009). Nonparametric Statistics for Non-Statisticians: A Step-by-Step Approach. Wiley Press.
Duchon, D. & Drake, B. (2009). Organizational Narcissism and Virtuous Behavior. Journal of Business Ethics, 85, 301–308.
Dutton, J. E., & Sonenshein, S. (2007). Positive organizational scholarship. In S. Lopez and A. Beauchamps (Eds.), Encyclopedia of positive psychology. Malden, MA: Blackwell Publishing.
Dutton, J. E., Frost, P. J., Worline, M. C., Lilius, J. M. & Kanov, J. M. (2002). Leading in times of trauma. Harvard Business Review, January, 54–61.
Flynn, G. (2008). The Virtuous Manager: A Vision for Leadership in Business. Journal of Business Ethics, 78: 359–372.
Friedman, H. H. & Friedman, L. W. (2009). How virtuous is your firm? A checklist. Electronic Journal of Business Ethics and organization studies, 14(1), 14-20.
Friedman, H. H., Friedman, I. W. & Kass-shraibman, F. (2008). Ethical Imperatives of CEO's: Creating the virtuous corporation. Journal oF Business systems Governance and Ethics, 3(4), 31-41.
Gottman, J. (1994). Why Marriages Succeed and Fail. New York: Simon and Schuster.
Grimley, B. (2008). Costco CEO: Ethics Imperative. Kitsap Sum.
Ip, P. (2002). The weizhi group of xian: A Chinese virtuous corporation. Journal of Business Ethics, 35,15-26.
Lawler, E. E. (2004). Leading a virtuous– spiral organization. Leader to leader, 32.
Lipman-Blumen, J. and Leavitt, H. J. (1999). Hot Groups: Seeking Them, Feeding Them, and Using Them to Ignite Your Organization. New York: Oxford University Press.
MacIntyre, A. (2007). After Virtue. 3rd Edition, University of Notre Dame Press, Notre Dame.
Manz, C. C., Cameron, K. S. (Editor), Manz, K. P. (Editor), Marx, R. D. (Editor) and Neal, J. (Editor) (2008). The Virtuous Organization: Insights from Some of the World Leading Management Thinkers. World Scientific Publishing Company.
McNeely, B. L. & Meglino, B. M. (1994). The role of dispositional and situational antecedents in prosocial organizational behavior: an examination of the intended beneficiaries of prosocial behavior. Journal of Applied Psychology, 79: 836–844.
Myers, D. G. (2000). The funds, friends, and faith of happy people. American Psychologist, 55, 56–67.
Nepean, W. (2007). Virtuous Firms Perform Better: An Empirical Investigation of Organizational Virtues and Performance. Business Post Comment.
Neubert, M. J., Carlson, D., Kacmar, K. M., Roberts, J. A. & Chonko, L. B. (2009). The virtuous influence of ethical leadership behavior: Eridence from thefield. Journal of business ethics, 90: 157-170.
Nocera, J. (2006). A tussle of sorts over organics. New York: Times, C1, C8.
Paine, L. S. (2003). Value shift. New York: McGraw-Hill.
Rego, A., Ribeiro, N., Cunha, M. P. & Jesuino, J. C. (2011). How Happiness Mediates the Organizational Virtuousness and Effective Commitment Relation Ship. Journal of Business Research, 64, 524-532.
Saylor, F. (2005). Business benefit from a low-key spirituality, Science and Technology News. Retrieved from http://www.stnews.org/rlr-494.html.
Trevino, L. & Weaver, G. (2003). Managing Ethics in Business Organizations: Social Scientific Perspectives. Stanford, CA: Stanford University Press.
Whetstone, J. T. (2005). A Framework for organizational virtue: The interrelationship of mission, culture and leadership. Business ethics: a European review, 14(4), 367- 378.
)