مدیریت دولتی
صابر تقی پور؛ سید نجم الدین موسوی؛ محمد حکاک؛ رضا سپهوند
چکیده
هدف از انجام این مطالعه طراحی الگوی سیاستگذاری نمایشی در صنعت بانکداری بوده است. روش پژوهش حاضر براساس رویکرد آمیخته و به صورت کیفی و کمی در پارادایم استقرایی- قیاسی است. جامعه کیفی موردمطالعه در پژوهش حاضر را کلیه اساتید دانشگاهی در حوزه مدیریت دولتی، مدیریت بانکداری، مدیریت استراتژیک به همراه اعضای هیئتمدیره و مدیران عامل بانکهای ...
بیشتر
هدف از انجام این مطالعه طراحی الگوی سیاستگذاری نمایشی در صنعت بانکداری بوده است. روش پژوهش حاضر براساس رویکرد آمیخته و به صورت کیفی و کمی در پارادایم استقرایی- قیاسی است. جامعه کیفی موردمطالعه در پژوهش حاضر را کلیه اساتید دانشگاهی در حوزه مدیریت دولتی، مدیریت بانکداری، مدیریت استراتژیک به همراه اعضای هیئتمدیره و مدیران عامل بانکهای کشور تشکیل دادند که تعداد مشارکتکنندگان در این مطالعه 18 نفر بودهاند. تجزیهوتحلیل دادهها در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی صورت گرفت. مدلسازی، سطحبندی و برقراری ارتباط مفهومی میان ابعاد سیاستگذاری نمایشی با استفاده از روش مدلسازی ساختاری تفسیری انجام گرفت. جامعه آماری کمی مطالعه را اعضای هیئتمدیره و مدیران ارشد بانکهای کشور تشکیل دادند. نمونهگیری با استفاده از روش غیراحتمالی در دسترس صورت گرفت. در این راستا تعداد 40 نفر از جامعه آماری موردنظر بهعنوان نمونه پژوهش تعیین شدند. یافتههای حاصل از انجام این مطالعه نشان داد که فرهنگسازمانی، ویژگیهای شخصیتی مدیران، اقتضائات محیطی، سیاستزدگی، هوش عاطفی، سبک مدیریت تظاهرگرایانه، سوداگری، عدم مطالبهگری، جهتدهی هدفمند افکار عمومی، عملکرد ویترینی، شرایط سازمانی و جوسازمانی بهعنوان ابعاد اصلی سیاستگذاری نمایشی در صنعت بانکداری مطرح هستند