با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت دولتی ایران و انجمن مدیریت رفتار سازمانی

نوع مقاله : توصیفی

نویسندگان

1 اﺳﺘﺎد داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس؛ داﻧﺸﮑﺪه ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و اﻗﺘﺼﺎد

2 کارﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ دوﻟﺘﯽ؛ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس

3 دانشچوی دوره دﮐﺘﺮی ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاری ﺑﺨﺶ ﻋﻤﻮﻣﯽ؛ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﺪرس

چکیده

سازمان‌ها برای ادامه بقای خود به منابع مختلفی نیاز دارند و برای استفاده بهینه از این منابع باید به قابلیت‌هایی مجهز شوند و آنها را تقویت کنند. قابلیت از نظر مدیران، توان سازمان برای ایجاد ظرفیت‌ها و تحمل محدودیت‌ها و نارسایی‌ها برای رسیدن به اهداف معین است. هدف این پژوهش، احصاء سازوکارهایی است که منجر به ارتقای قابلیت‌های سازمانی در بخش دولتی ایران می‌شود و اولویت‌بندی این سازوکارها براساس میزان اهمیت آنهاست. پژوهش به صورت ترکیبی انجام شده که در مرحله کیفی از ابزار مصاحبه و در مرحله کمی از ابزار پرسشنامه استفاده شده است.با ارائه نوعی طبقه‌بندی از سازوکارهای ارتقای قابلیت‌های سازمانی، این سازوکارها از نظر درجه اهمیت نیز رتبه‌بندی شدند. این سازوکارها به ترتیب اولویت عبارتند از: سازوکارهای روانشناختی، فرایندی، سیاسی و مالی در رتبه اول. سازوکارهای انسانی، فرهنگی اجتماعی و فناورانه در رتبه دوم و سازوکار ساختاری در رتبه سوم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Mechanism of organizational abilities, improvement in public sector

نویسندگان [English]

  • Hasan Danaei Fard 1
  • Fatemeh Barzagar 2
  • Hanieh Ahmadi 3

چکیده [English]

Organizations require different resources to keep up their survival and for optimum usage of these resources; they should become equipped to some abilities and fortify them. In viewpoint of managers, ability is organization's power for expanding capacities and tolerating limitations and inadequacy to achieve determined goals. The aim of this research is counting mechanisms that lead to organizational abilities improvement in public sector of Iran and prioritizing them according to their importance. The research is a mixed research; the means of interview has been used at the qualitative phase and the questionnaire was used at the quantitative phase. These mechanisms were ranked in terms of importance level by presenting a kind of classification of organizational abilities' improvement mechanisms. These mechanisms are as below in the manner of priority: mechanisms of psychological, processing, political and financial at the first rank: Mechanisms of human, culture, social and technological at the second rank and structural mechanisms at the third rank.

کلیدواژه‌ها [English]

  • organizational abilities
  • organizations of public sector
احمدی، هانیه (1390). "فهم دلایل عدم انسجام (ناهمسویی) خط‌مشی‌های عمومی در ایران". پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
امیدی کیا، کامران؛ مشبکی، اصغر؛ خدادادحسینی، سید حمید و عزیزی، شهریار (1391). "شناخت قابلیت‌های سازمانی جایگاه برند شرکت در صنعت مواد غذایی با استفاده از نظریه داده بنیاد". فصلنامه اندیشه مدیریت راهبردی، 6 (1)، 35- 72.
Andrews, R., Beynon, M. J. & McDermott, A. M. (2015). “Organizational Capability in the Public Sector: A Configurational Approach”. Journal of Public Administration Research and Theory, muv005.
Ashkezari, M. J. D. & Aeen, M. N. (2012). “Using Competency Models to Improve HRM”. Ideal Type of Management, 1(1), 59-68.
Boonpattarakan, A. (2012). “Model of Thai Small and Medium Sized Enterprises’ Organizational Capabilities: Review and Verification”. Journal of Management Research, 4(3), 15-42.
Creswell, J, W. (2003). “Research Design: Qualitative and Mixed Methods Approaches”. Thousand Oaks, CA: Sage.
Gill, L. M. (2006). “Building Organizational Capability”. (Doctoral Dissertation), Australia: Queensland University of Technology. 
Harris, R. (2007). “Unravelling the Notion of Organizational Capability: What do Writers Say it is and VET Providers Think it is?”. (Doctoral Dissertation, Avetra). University of South Australia.
Klein, P. G., Mahoney, J. T., McGahan, A. M. & Pitelis, C. N. (2013). “Capabilities and Strategic Entrepreneurship in Public Organizations”. Strategic Entrepreneurship Journal, 7(1), 70-91.
Liu, Y., Wang, L., Yuan, C. & Li, Y. (2012). “Information Communication, Organizational Capability and New Product Development: An Empirical Study of Chinese Firms”. The Journal of Technology Transfer, 37(4), 416-432.
Pablo, A. L., Reay, T., Dewald, J. R. & Casebeer, A. L. (2007). “Identifying, Enabling and Managing Dynamic Capabilities in the Public Sector”. Journal of Management Studies, 44(5), 687-708.
Pandza, K. (2011). “Why and How will a Group act Autonomously to Make an Impact on the Development of Organizational Capabilities?”. Journal of Management Studies, 48(5), 1015-1043.
Poorkiani, M., Beheshtifar, M. & Moghadam, M. N. (2010). “Studying the Competency-Related Models in Succession Planning”. The Social Sciences, 5(6), 507-513.
Rauffet, P., Da Cunha, C. & Bernard, A. (2010). “Organizational Capabilities Assessment: A Dynamic Methodology, Methods and A Tool for Supporting Organizational Diagnosis”.
Uhlaner, L. M., Van Stel, A., Duplat, V. & Zhou, H. (2013). “Disentangling The Effects of Organizational Capabilities, Innovation and Firm Size on Sme Sales Growth”. Small Business Economics, 41(3), 581-607.