با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت دولتی ایران و انجمن مدیریت رفتار سازمانی

نویسندگان

1 استاد مدیریت، دانشگاه علامه ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﯽ، تهران، ایران.

2 دانشجو دکتری مدیریت، دانشگاه علامه ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﺋﯽ، تهران، ایران.

چکیده

رویکردهای نوین اداره امورعمومی برویژگی هایی همچون دموکراتیک بودن، شفافیت، مشارکت عامه مردم وغیره، به عنوان شاخص های سازمانها درعصر پست مدرن اشاره دارد. در سطح گفتاری و سازه های صوری، زبان مدیران دولتی به این ادبیات نزدیک است. اما یکی از موانع مهم در تعاملات بین سازمانهای دولتی (ارائه دهنده خدمات عمومی) با مردم (گیرندگان خدمات) موانع زبانی است. درتحقیق حاضرمحققین کوشیده اند تا مختصات گفتمان مدیریت دولتی در سه دوره حاکمیت دولتهای مختلف طی 24 سال از 1368 تاپایان سال 1391 را بررسی نموده و میزان دوری و نزدیکی آن به پارادایم های نوین مدیریت دولتی مورد تحلیل قرار دهند. روش تحقیق تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف گویای آنست که به رغم استعمال زیاد مدیران دولتی از مفاهیم و متغیرهای پارادایم های نوین مدیریت،این کاربرد درحد قابل توجهی جنبه صوری وظاهری داشته و درعمل استفاده از بازیهای زبانی، مجهول نگه داشتن نیت ازطریق تاکید بر قواعد بوروکراتیک و استعمال زبان معیار تخصصی در تعامل با عامه مردم، شعارزدگی و شمول معنایی پائین از مختصات گفتمان مدیریت دولتی در جامعه مورد بررسی می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Discourse Analysis of public administration: “Education Sphere in Iran"

نویسندگان [English]

  • Seyed Mehdi Alvani 1
  • mehrdad sabbaghi sabbaghi 2

1 Professor of Management, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran.

2 Ph.D Condidate of Management, Allameh Tabatabaei University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

To be democratic, transparent, and publicly-engaged are of integral qualities to administrate public affairs in modern era by the organizations. The survey suggests that at verbal stage and superficial structure, the language of governmental senior officials is close to this discourse. However, one of the key setbacks in interactions of public organizations providing public services is language hinders. This study is to characterize the discourse of public administration concerning education in between 1989- 2013 to assess the extent they concur with modern paradigm in public administration. To conduct the survey, Fairclough ‘s approach has been applied. The findings indicate that, although senior officials in Education Ministry are largely inclined to use conceptions as well as variations of modern paradigm of management, their usage is highly superficial and less genuine. In fact, what really occurs is language gaming, blurring their intentions through insisting on bureaucratic mechanism and expertization of reference language in public interactions, poor inclusiveness, and slogan-oriented approach versus practice-oriented one play the central role in their discourse

کلیدواژه‌ها [English]

  • blurring
  • discourse analysis
  • inclusiveness
  • new public administration
  • public value
احمدی، فرید و احمدی، سهیلا (1389). «ارتقای بهره‌وری و دموکراسی در پارادایم خدمات دولتی نوین». فصلنامة مدیریت دولتی، سال اول، ‌شمارة 2، 99-123.
الوانی، سید مهدی و دانایی‌فرد، حسن (1388). گفتارهایی در فلسفه نظریه‌های سازمان‌های دولتی. تهران: انتشارات سمت.
تاجیک، محمدرضا (1379). گفتمان و تحلیل گفتمانی. تهران: انتشارات گفتمان.
خالقی و همکاران (1392). «تحلیل گفتمانی امر اخلاقی در سیاست‌گذاری حکومت الکترونیکی ایران. فصلنامة مدیریت دولتی، دورة 5(4)، 79 -100.
دانایی‌فرد، حسن (1393). «مدیریت دولتی شبکه‌ای در ایران: خرد مایه نظری- عملی و استلزامات». پژوهش‌های مدیریت دولتی در ایران، دورة 17(2).
دانایی‌فرد، حسن (1387). چالش‌های مدیریت دولتی در ایران. تهران: انتشارات سمت.
سالارزهی، حبیب ا.... و ابراهیم پور، حبیب (1391). «بررسی سیر تحول در پارادایم‌های مدیریت دولتی از پارادایم مدیریت دولتی سنتی تا حکمرانی خوب».  فصلنامه مدیریت دولتی، دورة 4(9)، 43-62.
سلیمی نوه، اصغر (1383). «گفتمان در اندیشه فوکو». ماهنامه کیهان فرهنگی، انتشارات کیهان، شمارة 219، 50-55.
فرکلاف، نورمن (1379)، تحلیل انتقادی گفتمان. مترجم: شایسته پیران. تهران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
قیصری، نورالله (1385). «گفتمان سیاسی امام خمینی و گفتمان‌های رقیب». پژوهشنامه متین، شمارة30، 145-183.
مرادی، محمد؛ نرگسیان، عباس و توسلی، هانیه (1396). «مطالعه و مقایسه پاسخگویی مالی دولت در چهار دورة ریاست جمهوری پس از انقلاب اسلامی با استفاده از تحلیل گفتمان انتقادی». فصلنامة مدیریت دولتی، دورة 9(2)، 193-212.
 مقدمی، محمد تقی (1390). « نظریة تحلیل گفتمان لاکلا و موف و نقد آن». معرفت فرهنگی اجتماعی، سال 2(2)، 91-124.
میرزایی اهرنجانی، حسن (1385). مبانی فلسفی تئوری سازمان. تهران: انتشارات سمت.
نرگسیان، عباس؛ مقیمی، سید محمد؛ ضیایی، محمدصادق و عاملی، سید رضا (1391). «ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ زﺑﺎن دوﻟﺖ در ﺳﻪ دﻫﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ و اراﺋة اﻟﮕﻮی ﻛﺎرآﻣﺪ آن در اﻳﺮان». فصلنامة مدیریت دولتی، دورة 4(4)، 113-128.
فان دایک، آدریانوس (1382). مطالعاتی در تحلیل گفتمان: از دستور متن تا گفتمان کاوی انتقادی. مترجم: ایزدی و همکاران. تهران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها.
هیوز، آون (1381). مدیریت دولتی نوین. تهران: نشر مروارید.
 
Ahmadi, F& . Ahmadi, S. (2010).Promoting Productivity and Democracy in the New Public Service Paradigm”. Journal of Public Administration. First year, second issue. (in Persian)
 
Alvani, S. M. & Danaeefard, H. (2009). Speeches in Philosophy of Theories of public Organizations. Tehran: Samt .(in Persian).       
Bovaird, T. (2002). Public Management and Governance. Edited by Eran Vigoda at Public Administration: An nterdisciplinary Critical Analysis, Publication of Marcel Dekker.
Bozeman, B. (2002). “Public-value Failure: When Efficient Mardets may not do". Public Administration Review 62(2), 61-145.
Danaeefard, H. (2014). “Network public administration in Iran: theoretical-scientific approaches and Requirement”. Public administration research in Iran. 17th period, (2).(in Persian)
Danaeefard, H, (2008). Challenges of public administration in Iran. Tehran: Samt. (in Persian).
Denhardt, R. B. & Denhardt J.V. (2000). “The New Public Service: Serving rather than Steering”. Public Administration Review, 60(l), 549-559.
Fairclogh, N. (2000). Critical discourse analysis. translator: Shayesteh Piran. Tehran: Media Research Center publication.(in Persian)
Fairclough, N. (2006). Language and Globalization, London and New York: Routledge.
Hess, M. & Adams, D. (2007). “Innovtion in public management; Role and Function of community knowledge”. The Innovation Journal: The public Sector innovation journal. 12(1).
Hughes, Owen. E.(1381). New public management. Tehran: Morvarivd.(in Persian)   
Kearns, I. (2004). Public Value and e-government, Institute for Public Policy Research, London.
Koing, K. (2003). “On the Typology of Public Administration”. International Review of Administrative Sciences, 64(4).
McGuire, M. & Agranoff, R. (2011). “The limitations of public administration networks”. Public Administration, 89(2), 2011.
Mirzaei, A. H. (2006). Philosophy of theory of organization. Tehran: Samt.(in Persian).
Moghadami,m, T. (2011). “Theory of discourse analysis of laclau and Mouffe and its criticism”. Maarefate farhangi-ejtemaei. 2(2), 91-124.(in Persian)
Moghimi, S, M., Ziaee, M. S., Ameli, S. R. & Nargesian, A. (2012). “study f the nature of administration of Iran in three decades after the revolutions and development of the efficient model in Iran”. Public administration quarterly, 4(4), (113-128).(in Persian)
Moore, M. H. (2000). Managing for Value: Organizational Strategy in For-profit, Non-profit, and Governmental Organizations. Non-profit and Voluntary Sector Quarterly, 29 (1), 183-204.
 Polidano, C. (1999). “Public Management Refrm in Developing Countries”. Public Management, 1(1).
Salarzehi, H. & Ebrahimpour, H. (2012). “Study of evolutions in public administration paradigm: from traditional paradigm to good governance”. Public administration journal, 4(9), 43-62. (in Persian)
Smith, R. (2004). “Focusing on Public Value: Something New and Something Old”. Australian Journal of Public Administration, 63(4), 68-79.
Tajik, M, R. (2000). Discourse and Discourse Analysis.Tehran: Discourse Publishing. (in Persian)
Torfing, J. (2005). Discourse theory: Achivements,Arguments, and challenges, in D. Howarth and J. Torfing (Eds.) Discourse theory in European politics, New York: plagrave Macmillan:1-30