مدیریت دولتی
حسین عباسی اسفنجانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطه‌گری جامعه‌پذیری و هویت‌سازمانی بین رهبری معنوی و عملکرد کارکنان در سپاه پاسداران انجام شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری، کارکنان سپاه یکی از شهرستان‌های غرب کشور است که تعداد 112 نفر نمونه آماری با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و داده‌های میدانی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطه‌گری جامعه‌پذیری و هویت‌سازمانی بین رهبری معنوی و عملکرد کارکنان در سپاه پاسداران انجام شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی و پیمایشی است. جامعه آماری، کارکنان سپاه یکی از شهرستان‌های غرب کشور است که تعداد 112 نفر نمونه آماری با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب و داده‌های میدانی از طریق پرسشنامه‌های استاندارد گردآوری شده است. تحلیل داده‌ها و برازش الگوی مفهومی با داده‌های تجربی با روش معادلات ساختاری و نرم‌افزار PLS انجام گردید. یافته‌ها نشان داد که متغیر رهبری معنوی 8/13 درصد تغییرات مربوط به عملکرد کارکنان را به‌طور مستقیم تبیین می‌کند. همچنین، رهبری معنوی به‌طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی جامعه‌پذیری سازمانی به میزان 63 درصد و از طریق متغیر میانجی هویت‌سازمانی به میزان 29 درصد بر متغیر عملکرد کارکنان تأثیر می‌گذارد. مجموع اثرات مستقیم و غیرمستقیم و با واسطه (اثر کل) رهبری معنوی بر جامعه‌پذیری سازمانی و عملکرد کارکنان 77/0 و اثر کل رهبری معنوی بر هویت‌سازمانی و عملکرد کارکنان 43/0 به دست آمد. مقدار آماره شمول واریانس (82/0=VAF) نیز نشان داد که تأثیر متغیرهای میانجی قوی و شدت تأثیرات غیرمستقیم زیاد است. براساس تحلیل یافته‌ها، تأثیر غیرمستقیم رهبری معنوی بر عملکرد کارکنان سپاه از طریق متغیرهای جامعه‌پذیری و هویت‌سازمانی مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، نتایج نشان داد که رهبری معنوی بر جامعه‌پذیری و هویت‌سازمانی کارکنان تأثیر داشته و نیز جامعه‌پذیری سازمانی و هویت‌سازمانی بر عملکرد کارکنان تأثیر معناداری دارد.
