نوع مقاله : پیمایشی
نویسنده
دکتری، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
چکیده
خطمشیگذاران برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه در محیطهای پیچیده مانند نظامهای سلامت به اطلاعات دقیق و به موقع نیاز دارند. در هنگام مواجهه نظامهای سلامت با مسائل پیچیده، چند بعدی و نوپدید، بهکارگیری ابزارهای سنتی خطمشیگذاری محدودیتهای قابلتوجهی ایجاد مینماید. هدف این پژوهش شناسایی ابعاد مهم و تأثیرگذار در خطمشیگذاری بهکارگیری هوش مصنوعی در نظام سلامت ایران است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و با رویکرد کیفی و به روش تحلیل مضمون انجام شده است. ضمن بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای، دادههای تکمیلی پژوهش از طریق مصاحبههای نیمه ساختاریافته با 16 نفر از خبرگان به روش نمونهگیری گلوله برفی و تا حد اشباع نظری دادهها گردآوری شد. برای بررسی ابزار پژوهش از روش سه سویهسازی استفاده شد. براساس پاسخ مشارکتکنندگان، در مرحله اول، 328 شناسه اولیه و در مرحله دوم 47 مضمون فرعی استخراج گردید. در مرحله سوم نیز پنج مضمون اصلی شامل: الزامات خطمشی، مناسبسازی اجرا، رشد و توسعه، کاربردها و سرانجام موانع و چالشهای کاربست هوش مصنوعی در نظام سلامت کشور احصا شد. تجزیه و تحلیل دادههای انجام شده امکان شناسایی مزایا و معایب استفاده از هوش مصنوعی در نظام سلامت را فراهم کرده است اما چالش اصلی در بهکارگیری و بهرهبرداری از هوش مصنوعی در نظام سلامت، خود فناوری نیست که در جهان پیرامون ما در حال رشد و تکامل است، بلکه در چارچوب قانونی است که بهوضوح فاقد مقررات مناسب و در نظر داشتن برخی تحولات سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و قضایی است. همچنین به منظور جلوگیری از تعارض و حفظ رویکرد رشد و توسعه در بهکارگیری آن، همکاریهای بین بخشی و فرابخشی اهمیت دو چندان دارد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Analyzing the Policy Dimensions of Using Artificial Intelligence in Iran's Health System
نویسنده [English]
- Seyed Mohammad Mehdi Baki Hashemi
Ph.D, Department of Public Administration, Semnan University, Semnan, Iran.
چکیده [English]
Policy makers need accurate and timely information to make informed decisions in complex environments such as health systems. When health systems are faced with complex, multi-dimensional and emerging issues, the use of traditional policy-making tools creates significant limitations. The purpose of this research is to identify the important and influential dimensions in the policy making of using artificial intelligence in Iran's health system. The current research was conducted with a qualitative approach and thematic analysis method. While using library studies, supplementary research data were collected through semi-structured interviews with 16 experts using snowball sampling method and up to theoretical data saturation. The three-way method was used to check the research tools. Based on the responses of the participants, in the first stage, 328 primary identifiers were extracted and in the second stage, 47 sub-themes were extracted. In the third stage, five main themes including: policy requirements, optimization of implementation, growth and development, applications, and finally the obstacles and challenges of using artificial intelligence in the health system of the country were counted. The analysis of the performed data has made it possible to identify the advantages and disadvantages of using artificial intelligence in the health system, but the main challenge in the use and exploitation of artificial intelligence in the health system is not the technology itself, which is present in the world around us. It is growing, evolving and discovering new areas of its use, but it is within the legal framework that clearly lacks proper regulations and considering some political, moral, social and judicial developments. Also, in order to prevent conflict and maintain the growth and development approach in its application, inter-sectoral and extra-sectoral cooperation is of double importance.
کلیدواژهها [English]
- Artificial Intelligence
- Health System
- Health Policy
- Medical Application
- Iran