نوع مقاله : اکتشافی

نویسندگان

• علی اصغری صارم ¹
• حسین کمندی ²
• مصطفی رضایی راد ³

¹ استادیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی‌ سینا، همدان، ایران

² دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی ، همدان، ایران

³ استادیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

چکیده

پژوهش حاضر با هدف واکاوی دلایل ناکارآمدی‌ نظام مدیریت منابع انسانی در سازمان‌های ‌دولتی ‌ایران و با رویکرد کیفی و با ماهیتی اکتشافی و با استفاده از روش تحلیل محتوی کیفی انجام شده است. مشارکت‌کنندگان این پژوهش آن دسته از خط‌مشی‌گذاران و مجریان سازمان‌های ‌دولتی ایران بودند که در رابطه با ناکارآمدی نظام مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی دارای نظرات درخور توجه بودند. داده‌ها به دو شیوه انجام 21 مصاحبه‌ نیمه ساختاریافته و تحلیل 29 اظهارنظر تخصصی که حول موضوع محوری پژوهش ایرادشده بودند، به دست آمد. پس از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، دلایل ناکارآمدی‌ نظام مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی ایران ذیل سه بعد ساختاری، رفتاری و زمینه‌ای دسته‌بندی شدند. یافته‌ها نشان داد عدم توجه به مشکلات رفتاری، عدم اجرای درست قوانین فعلی توسط مجریان، بی‌انگیزگی مدیران و کارکنان دولتی، ارجحیت رابطه‌مداری بر ضابطه‌مداری و عدم توجه به دانش و علم منابع انسانی توسط مدیران دولتی از مهم‌ترین دلایل ناکارآمدی‌ در بعد رفتاری هستند. تشریفات زائد نظام اداری، عدم تجدیدنظر در فرآیندهای اداری، بی‌توجهی به قانون در تدوین نظام منابع انسانی و فقدان نظام انگیزش از مهم‌ترین دلایل ناکارآمدی‌ها ساختاری هستند. در بعد زمینه‌ای، اختصاص پست‌های مدیریت بر اساس مناسبات سیاسی و نه شایستگی، ناکافی بودن منابع مالی، ضعف نقش‌های حاکمیتی دولت در مقابل نقش‌های تصدی‌گری، عدم خط‌‌مشی‌گذاری مناسب برای نظام مدیریت منابع انسانی ملی و به فراموشی سپردن برنامه‌های منابع انسانی با تغییرات دولت از مهم‌ترین دلایل ناکارآمد شدن نظام مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی ایران هستند. به نظر می‌رسد ارتقای کارآمدی نظام مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی ایران نیازمند انجام مداخلات مؤثر و مرتبط با هر یک از این دلایل رفتاری، ساختاری و زمینه‌ای است.

کلیدواژه‌ها

• مدیریت منابع انسانی ملی
• ناکارآمدی نظام مدیریت منابع انسانی
• نظام اداری ایران
• مدیریت منابع انسانی در ایران

موضوعات

• آسیب شناسی

عنوان مقاله [English]

Analyzing the Reasons for the Ineffectiveness of Human Resources Management in the Public Sector of Iran

نویسندگان [English]

• Ali Asghari Sarem ¹
• Hossein Kamandi ²
• Mostafa Rezaei Rad ³

¹ Assistant Professor, Department of Management, Faculty of Management and Accounting, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran

² PhD student, Department of Public Administration, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran.

³ Assistant Professor, Faculty of Management & Accounting, Bu-Ali Sina University, Hamedan, Iran.

چکیده [English]

The aim of this study is to investigate the reasons for the inefficiency of the national human resource management system . This study was exploratory in nature and was conducted with a qualitative content analysis strategy. The participants of this study were those policy makers and implementers of Iranian government organizations who had noteworthy opinions regarding the inefficiency of the human resource management system in the public sector. The data were obtained in two ways: conducting 21 semi-structured interviews and analyzing 29 speeches and comments of the research participants. Data were categorized under three dimensions: structural, behavioral and contextual reasons. The findings showed that the most important reasons for the inefficiency of HRM in the Iranian public sector in the behavioral dimension are: lack of attention to human resource behavioral problems, failure to properly implement current laws by executives, lack of motivation of managers and employees, preference for relationship-oriented over rule-oriented, and lack of attention to human resource knowledge by public managers. The reasons for structural inefficiency are bureaucratic formalities in the government, lack of revision of administrative processes, disregard for the law in formulating the HRM system, and lack of a system that motivates the HRM system. In the contextual dimension, these inefficiencies include: allocating management positions based on political relationships rather than competence, insufficient financial resources, weakness of the government's governance roles versus tenure roles, lack of appropriate policymaking for the national HRM system, and neglect of human resource programs with government changes. It seems that improving the efficiency of the HRM system in the Iranian public sector requires effective interventions related to each of these reasons.

کلیدواژه‌ها [English]

• Human resource management in public sector
• Inefficiency of the human resource management system
• Iran public administration
• Human resource management system in Iran