با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن مدیریت دولتی ایران و انجمن مدیریت رفتار سازمانی

نوع مقاله : توصیفی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

2 استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

3 دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

4 دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

رشد سریع گردشگری به مثابه صنعت، موجب شده تا بسیاری از کشورها گردشگری را مولفه مهمی در رشد و توسعه اقتصاد ملی بنگرند و به همین دلیل از منظر توسعه، امروزه بر اساس درآمد ناخالص داخلی، صادرات و اشتغال، گردشگری بزرگ ترین صنعت در جهان است. از طرفی ملاحظه می شود که گردشگران بر اساس تصاویر ذهنی خود از مکان های مختلف، اقدام به تعیین مقصد گردشگری مورد نظر خود می نمایتد و در اینجاست که اهمیت نقش برند در گردشگری نمایان می شود. لذا در این پژوهش ضمن مطالعه اسناد بالادستی، بر اساس فن دلفی نظر متخصصین حوزه گردشگری خصوصا مدیران سیاست‌گذار در این حوزه و همچنین محققین دانشگاهی در زمینه برند و گردشگری به منظور تدوین مدل ارتقاء برند گردشگری جمهوری اسلامی ایران گردآوری شده است. همچنین از نگاشت‌های شناختی برای ترسیم و درک بهتر روابط بین اجزای مدل استفاده شده است. در مدل حاصل از پژوهش، چهار مجموعه عامل اصلی موثر بر ارتقاء برند گردشگری ایران در سطح بین المللی شامل عوامل صنعت گردشگری، عوامل مقصد گردشگری، عوامل دولت و عوامل محیط بین المللی شناسایی و ارتباط بین آنها و 16 عامل فرعی زیر مجموعه آنها با یکدیگر مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Explaining the Model of Factors Affecting the Promotion of the Tourism Brand of the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • Mehdi Nassaji Kamrani 1
  • Ojan Karimi 2
  • Mohammad Mahmoudi Meimand 3
  • Hasan Darvish 4

1 Ph.D Candidate of Business Administration, Payamme Noor University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor of Business Administration, Payamme Noor University, Tehran, Iran

3 Associate Professor of Business Administration, Payamme Noor University, Tehran, Iran

4 Associate Professor of Public Administration, Payamme Noor University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The rapid growth of tourism as an industry has led many countries to consider tourism as an important component in the growth and development of the national economy and for this reason, from the perspective of development, today, based on gross domestic product, exports and employment, tourism is the largest industry in the world. On the other hand, it is noted that tourists, based on their mental images of different places, are determined to determine the destination of their travel, and this is where the importance of the brand's role in tourism appears. Therefore, in this research, along with the study of upstream documents; based on Delphi methodology, the opinion of experts from the field of tourism, especially policy makers in this field as well as university researchers in the field of brand and tourism, have been compiled to develop a model for promotion of tourism brand of the Islamic Republic of Iran. Also, cognitive mapping is used to draw and understand the relationships between model components. In the model obtained from the research, four main factors affecting the promotion of the tourism brand in Iran, including the factors of the tourism industry, the factors of the tourism destination, the factors of the state and government and the factors of the international environment, are identified and the relationship between them and their 16 sub-factors are analyzed together.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tourism
  • Brand
  • Tourism Brand
  • Tourism Brand Model
ابراهیم‌زاده، عیسی (1386). توسعة توریسم و تحولات کارکردی آن در ایران در حال گذار، نشریه علوم جغرافیایی،  6 (8 و 9)، صص 97-117.
امین بیدختی، علی‌اکبر و نظری، ماشاءالله (1388). نقش بازاریابی در توسعة صنعت گردشگری، چشم‌انداز مدیریت، شماره 32، صص 49-68.
ایمانی خوش‌خو، محمد و ایوبی یزدی، حمید (1389). عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برند در مقصد گردشگری شهر یزد، فصلنامه مطالعات گردشگری، ش 13، صص 113-137.
جعفری هفت‌خوانی، نادر و همایون، محمدهادی (1389). جهانگردی و وجهة ملی؛ طراحی مدلی مفهومی برای بهسازی وجهة ملی از طریق جهانگردی در جمهوری اسلامی ایران، اندیشه مدیریت راهبردی، دوره 4، ش 2، صص 5-42.
دیواندری، علی؛ کرمانشاه، علی و اخلاصی، امیر (1391). ارائه مدل برندسازی برای کلان پروژه‌های تفریحی، اقامتی، گردشگری و ورزشی کشور با رویکرد بومی براساس تئوری مبتنی برداده‌ها، فصلنامة پژوهشنامه بازرگانی، ش. 65، صص 27-64.
فیض پور، محمدعلی. و امامی میبدی، مهدی (1391). توسعة اقتصادی صنعت گردشگری در ایران و مقایسة آن با کشورهای منطقه سند چشم‌انداز، فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات مدیریت گردشگری، سال هفتم، ش19، صص 139-177.
Bakri Hassan, S. Abdel Hamid, M. S. & Al Bohairy, H.(2010). Perception of destination branding measures: A case study of alexandria destination marketing organizations, IJEMS, 3(2), PP. 269-288.
Garcia, J. A., Gomez, M. & Molina, A.(2012). A destination-branding model: An empirical analysis based on stakeholders. Tourism Management, 33, PP. 646-661.
Konecnik, M. & Ruzzier, M.(2010). The customer's perspective on the tourism destination brand: A structural equation modeling study. Transformations in Business & Economics, 7(1), PP. 169-184.
Laimer, P. & Juergen,.W.(2009). Portfolio analysis as a strategic tool for tourism policy. Tourism Review, 64.(1), PP. 17-31.
Iliachenko, E. (2005). Exploring culture, history and nature as tourist destination branding constructs: The case of a peripheral region in Sweden. Paper presented at the 14th Nordic Tourism and Hospitality Research Conference, Akureyri, Iceland.
Liu, C. Y. & Virta, J.(2010). Destination Branding and Demand, Master thesis within Econmics and Management, Jönköping University, Las Vegas.
Ljungberg, K. & Pucher, J.(2012). Regional destination branding (A Qualitative Study of the Branding Practices in Three Swedish Regions), School of Business & Economics, Linnaeus University, PP. 1-115.
Moilanen, T. & Rainisto, S.(2009). How to Brand Nations, Cities and Destinations, Publisher: Palgrave Macmillan.
Qu, H., Kim, L. H. & Im, H. H.(2012). A model of destination branding: Integrating the concepts of the branding and destination image. Tourism Management, 32, PP 465-476.