نوع مقاله : پیمایشی
نویسنده
دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران.
چکیده
ابزار ارزیابی فرهنگسازمانی کامرون و کویین بهعنوان یکی از معتبرترین مدلهای فرهنگسازمانی بهمنظور شناخت فرهنگسازمانی غالب در بسیاری از سازمانها مورد استفاده قرارگرفته است. هدف از پژوهش حاضر نقد، واکاوی نقاط ضعف و شناسایی گفتمانهای اصلی نسبت به این مدل در سازمانهای دولتی ایران است. بدین منظور ابزار ارزیابی فرهنگسازمانی کامرون و کویین که در سال 1999 ارائه شده است بهدقت مطالعه شد و دادههای موردنیاز از طریق مطالعه کتابخانهای منابع موجود و مصاحبه نیمه ساختاریافته دومرحلهای (20 نفر، 15 نفر) گردآوری شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه مدیران و خبرگان سازمانی در سازمانهای دولتی بودند. در بخش نخست پژوهش 20 مصاحبه با خبرگان انجام شد که به شیوه هدفمند انتخاب شده بودند و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی جهتدار 94 واحد معنادار، 33 رمز، 12 طبقه و 4 درونمایه از دادهها احصا گردید. پایایی یافتههای بخش نخست با استفاده از روش پی اسکات مورد تأیید قرار گرفت. در بخش دوم پژوهش بهمنظور واکاوی گفتمانها و احصای گفتمانهای اصلی نسبت به این مدل، مصاحبه با 15 نفر از خبرگان انجام شد و با شیوه تحلیل گفتمان انتقادی سه گفتمان اصلی کارکردی، اقتضایی و غیرکارکردی احصا گردید. در ادامه با استفاده از نظر خبرگان با روش رتبهبندی واسپاس، گفتمانهای اصلی با اولویت غیرکارکردی، اقتضایی و کارکردی رتبهبندی شدند، به این معنا که از نگاه خبرگان سازمانهای دولتی ابزار ارزیابی فرهنگسازمانی کامرون و کویین مناسب برای پیادهسازی در سازمانهای دولتی ایران نیست. در پایان نیز پیشنهادهایی برای بهبود مدل ارائه شد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Analyzing the Weaknesses, Challenges, and Critical Discourses Regarding the "Cameron-Queen" Organizational Culture Assessment Tool in Government Organizations
نویسنده [English]
- Gholamreza Tavakoli
Associate Professor, Department of Management, Malek Ashtar University of Technology, Tehran, Iran.
چکیده [English]
Cameron and Quinn's organizational culture assessment tool has been used as one of the most valid models of organizational culture to identify the prevailing organizational culture in many organizations. The purpose of this study is to critique, analyze the weaknesses and identify the main discourses towards this model in Iranian government organizations. For this purpose, the Cameron and Quinn organizational culture assessment tool presented in 1999 was carefully studied and the required data were collected through a library study of available resources and a two-stage semi-structured interview (20 people, 15 people). The statistical population in the present study was all managers and organizational experts in government organizations. In the first part of the research, 20 interviews were conducted with experts who were purposefully selected and 94 meaningful units, 33 codes, 12 categories, and 4 themes of data were counted using directional qualitative content analysis. The reliability of the findings of the first part using the method P. Scott was approved. In the second part of the study, to analyze the discourses and enumerate the main discourses about this model, 15 experts were interviewed and three main functional, contingent and non-functional discourses were counted by the critical discourse analysis method. Then, using the opinion of experts with the Vasspas ranking method, the main discourses were ranked with non-functional, contingent, and non-functional priority. This means that from the point of view of experts in government organizations, the tool for assessing the organizational culture of Cameron and Quinn is not suitable for implementation in Iranian government organizations. Finally, suggestions were provided to improve the model.
کلیدواژهها [English]
- Organizational Culture
- Government Organizations
- Cameron-Quinn Model
- Culture Assessment Intrusment